Welkom bij Therezy
Wie! wie! wie!
WIE! WIE! WIE!
Zoveel is door mij heen gegaan, zoveel dat ik wil delen, dat ik nauwelijks weet waar te beginnen met m'n verhaal. Een verhaal verteld door de wind, gehoord door het vuur, gedragen door de aarde. Een verhaal van angst en zo grote ontzetting. Aan zee, in de zachtherhaalde golfslag uit de stilte van het water, ontstaat, voorlopig, wie is.
Alsmaar opnieuw wil ik lopen langs die waterlijn, de zee horen, de wind over m'n gezicht. En evenzo vaak ik dit voor mezelf verwoord, schrei ik.
Ik behoef niet noodzakelijk zo'n concrete plek om in kontakt te komen met m'n kwetsbare ikje: ik kan wonen in mijn woorden. Zij weten, waken over mij, schreef ik veel eerder. Net zo min werkt het - voor mij om mij te concentreren op m'n adem, dat is als nog te technisch. ik verplaats m'n aandacht naar m'n hara.
Nog steeds onmachtig om mijn pijn uit te drukken, kan ik ze niet ten volle uitleven, niet uit-be-wegen.
Dit alles komt na een zo heerlijk gevoel van leven. Hoe te beschrijven... het zachte warmle genieten van een lichamelijk aanwezig zijn in m'n - niet voor niet genoemd - wortelchakra. Wonderlijk nieuw, voel ik mijzelf als een kind. zal ik Martje (22-jarige vriendin) danken en mijzelf omdat ik ons samen leidde naar een verkennen van onze chakra's. Tien minuutjes slechts. het gaf zoveel ! Ik word weer rustig na dit laatste. Voel zoveel warmte, dankbaarheid. een zacht vibreren. Ik wil er zijn !
En wat ik schreef, droeg mij. Het "wist" in mij.
Noem mij,
bevestig mijn bestaan.
Een kreet, een bede !
Ik wil er zijn.
