Welkom bij Therezy
Beeldklank
Home
Gedichten
De tijd heeft oren - Verscheurd
- V -
De tijd heeft oren
waar de ruimte
luistert
Verscheurd

Mijn taal komt van zo diep
dat het losrukken uit haar onzegbaarheid
mij pijnigt en gepijnigd achterlaat.

Ik ben geen moeder, gelukkig in 't besef.
Ik ben het pas gebaarde kind
ontrukt, ontworteld aan mijn bodem,
verscheurd in 't vlies dat veilig mij omsloot.

Nu staat daar rauw d'onmetelijkheid
en 'k weet nog niet
hoe ik in haar kan leven.
V/5.2